Kwalitatieve natuurlijke en semi-natuurlijke habitats voorzien een essentiële basis voor overvloedige en soortenrijke bijengemeenschappen in landbouwgebieden. Onderzoekers hebben verschillende studies gebundeld (STEP) en vonden consequent in elk onderzoek terug dat het bezoek van bestuivers verminderde wanneer de afstand tot kwalitatieve habitats vergrootte. Uiteindelijk resulteert dit in dalende oogsten en een tanende bestuivingsstabiliteit. Daarbovenop zorgt de grote toename van bijenafhankelijke gewassen in onze landbouwgebieden dat de bijen geen gelijke tred kunnen houden. Zo is er dus een bestuivingstekort ontstaan. Er is maar een oplossing mogelijk, het creëren van meer habitats nabij en in landbouwgebied. Bijenvriendelijke akkerranden kunnen hier deel van uit maken.
Het Nederlandse project ‘Bloeiend bedrijf’, waarbij bijna 600 boeren samen 1000 kilometer bloeiende akkerranden hebben aangelegd in 2011 toont dat het anders kan. Het samenwerkingsverband bestond uit boeren in de akkerbouw, tuinbouw en veehouderij, zowel biologisch als gangbaar. De deelnemers bevonden zich verspreid door heel Nederland. Op deze kaart kan u alle deelnemers met foto’s van hun akkerranden bekijken. Twee jaar later gebruikt bovendien 70% van de boeren al een pak minder pesticiden. De resultaten werden in een rapport gebundeld en waren op verschillende maatschappelijke vlakken positief, zowel voor de landbouwer, als voor de bijen en hun vrienden, als ook de mens. Blije bijen, blije mensen.
De akkerranden deden dienst als buffer, gewasbescherming, gewasbestuiving, natuurbescherming en landschapsbeleving. Hieronder een overzicht vanuit de studie.
Op de website van het Bloeiend bedrijf kan u alles tot in de details nalezen.
Bloemrijke akkerranden zijn een fantastisch hulpmiddel zolang er maar rekening wordt gehouden met welke bestuivers dienen aangetrokken te worden. Er moet met andere woorden goed nagedacht worden over welke plantensoorten er ingezaaid of geplant worden. Uiteraard zal het positieve effect minder zijn op een bioboerderij dan op een grootschalige landbouwbedrijf.
Honingbijen worden frequent ingezet om monoculturen in de landbouw te bestuiven. Het is een taak die door hun bloemvastheid op hun lijf is geschreven. Wie denkt dat dit de oplossing is, heeft het echter mis. Wilde bijen zijn efficiëntere bestuivers en leveren een supplementaire bijdrage aan de vruchtzetting. Wanneer dus zowel wilde als honingbijen het gewas bestuiven kan een optimale vruchtzetting worden bekomen. Elke imker weet overigens dat een eenzijdig stuifmeeldieet van bijvoorbeeld enkel fruit nefast is voor de ontwikkeling van zijn bijenvolk. Zowel de imker als de landbouw heeft dus baat bij variatie.